افشای یک توطئه پاسخی به کتاب اهل بیت علیهم‌السلام از خود دفاع می‌کنند

ص: 314
چشاند، و مغیرة بن سعید بر امام باقر علیه السلام دروغ می‌بست و خطاب بر امام صادق علیه السلام که خداوند گرمای آتش را به او نیز چشاند، و آن‌که به من دروغ می‌بندد محمد بن فرات است» (اختیار معرفة الرجال، ج 2، ص 591).
پس دروغ پردازها همان کسانی هستند که به دروغ ادّعا می‌کردند وکلا یا سفرای ائمّه هستند یا درباره ایشان مبالغه کرده‌اند یا امور باطل و ضلالتها را بدیشان نسبت می‌دادند و می‌خواستند با آن شیعه را به گمراهی کشند و شریعت را تباه کنند، پس ائمّه علیهم السلام ایشان را نفرین فرستادند و به کفرشان حکم کردند و از آنها تبّری جستند.
اینها هستند همان دروغ‌پردازان مورد نظر در حدیث، نه راویان احادیث ائمّه علیهم السلام که علوم خود را از ایشان ستانده‌اند و سخن ایشان را گرفته‌اند و در پیدا و پنهان با ایشان همراه بوده‌اند. اینهایند شیعیانی که امامان آنها را در احادیثشان ستوده‌اند؛ احادیثی که ما شماری از آنها را در ستایش زراره و محمد بن مسلم و برید عجلی و ابوبصیر و دیگر راویان بزرگ یادآور شدیم. احادیث روایت شده در ستایش ایشان و دیگران فراوان است.
امّا اینکه چرا امام قائم کار خود ر ا با شیعیان دروغ‌پرداز می‌آغازد و آنها را می‌کشد شاید از این روی باشد که دروغ این گروه زشت‌تر از دروغ دیگران است، زیرا دروغ بستن به مذهب حق زشت‌تر از دروغ بستن بر مذاهب باطل است، و به همین سبب در اخبار آمده است که زشت از غیر شیعه زشت است و از شیعه زشت‌تر، و این به سبب جایگاهی است که شیعه نزد اهل‌بیت علیهم السلام دارد.